Cześć, tu Hans.
Nie znam się na konkursach… ale wiem, że dzięki Tobie mam gdzie spać i co jeść. Jak przyjechałem z Mamusią i rodzeństwem do Azylu byłem bardzo chory. Człowieki wzięli mnie do domu, przynajmniej raz w tygodniu odwiedzałem weterynarza. Teraz jestem zdrowy i szczęśliwy. Bo Gieniutkowo to mój dom, a o strasznym miejscu w którym się urodziłem już prawie nie pamiętam.
Hans zaczyna naszą czterodniową finałową serię.
Mamy ostatnie dni konkursu i proszę, jeśli możesz kliknij 1 zł dla Hansa.
np 1 zł = 1 głos.
Każdy grosik jest na wagę złota.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz