Więzienie za spektakl nienawiści? Zawiadomienie do prokuratury ws. „Klątwy” (art. 256 §1 k.k.)

Drodzy Państwo!
Poniżej zamieszczam treść zawiadomienia do prokuratury o możliwości popełnienia przestępstwa przez wszystkich, którzy w bezpośredni sposób uczestniczyli w realizacji pełnego bluźnierstw, a zarazem nawołującego do nienawiści spektaklu „Klątwa” Olivera Frljića. Co prawda, prokuratura z urzędu wszczęła postępowanie z art. 196 kodeksu karnego tj. o obrazie uczuć religijnych. Jednak spoglądając na statystyki organów ścigania, śmiało może uznać, że artykuł jest traktowany w Polsce po macoszemu jako nieuzasadniony przywilej katolików i sprawa zostanie zatrzymana na etapie prokuratorskiego śledztwa. W związku z powyższym oraz zważywszy na fakt, że art. 196 k.k. w mojej ocenie nie uwzględnia całego zakresu przestępstw, które cały czas dokonują się na scenie Teatru Powszechnego w Warszawie, w składanym zawiadomieniu powołuję się na art. 256 § 1 k.k., tj. o nawoływaniu do nienawiści na tle różnic wyznaniowych wobec osób wyznania katolickiego. Nie ma żadnych wątpliwości, że na scenie warszawskiego teatru promowana jest mowa nienawiści wobec osób wyznania katolickiego. Mając na względzie dobro milionów wyznawców Chrystusa zamieszkujących na terenie Rzeczpospolitej, którzy mogą stać się ofiarami nieznanych sprawców podjudzonych bluźnierczym spektaklem chorwackiego reżysera, nie mogę wobec tej sprawy przejść obojętnie i w imię odpowiedzialności za drugiego człowieka, o sprawie zawiadamiam prokuraturę, która – w co gorąco wierzę – podejmie odpowiednie kroki. Zważywszy na fakt, że w związku z wnioskiem o delegalizację Ośrodka Monitorowania Zachowań Rasistowskich i Ksenofobicznych prokuratura z Warszawy wszczęła postępowania o delegalizację oraz mowę nienawiści ośrodka Rafała Gawła, możemy mieć realną nadzieję, że również w tej sprawie wymiar sprawiedliwości stanie w obronie szarganej godności człowieka. O sprawie związanej z OMZRiK będę informował w najbliższym czasie.Zawiadomienie o uzasadnionym podejrzeniu popełnienia przestępstwa

Niniejszym składam zawiadomienie o uzasadnionym podejrzeniu popełnienia przestępstwa z art. 256 § 1 kodeksu karnego, tj. o nawoływaniu do nienawiści na tle różnic wyznaniowych wobec osób wyznania katolickiego. Jako miejsce popełnienia przestępstwa wskazuję Teatr Powszechny  im. Zygmunta Hübnera w Warszawie i wystawianą w tym teatrze od dnia 18 lutego 2017 r. sztukę „Klątwa”. Jako osoby popełniające przestępstwo wskazuję: Olivera Frljića (reżyser), Pawła Łysaka (dyrektor teatru), Pawła Sztarbowskiego, (wicedyrektor teatru), Mateusza Atmana, Jakuba Skrzywanka (asystenci reżysera) Joannę Wichowską, Agnieszkę Jakimiak, Gorana Injaca (dramturdzy), Karolinę Adamczyk, Klarę Bielawską, Marię Robaszkiewicz, Barbarę Wysocką, Julię Wyszyńską, Jacka Belera, Arkadiusza Brykalskiego, Michała Czachora (aktorzy występujący w spektaklu), Sandrę Dekanić (kostiumy), Jacquelin Sobiszewski (reżyser światła), Małgorzatę Dzik (współpraca scenograficzna), Jakuba Olszaka (inspicjent). Jako sposób popełnienia przestępstwa wskazuję: powieszenie na szubienicy figury Papieża Jana Pawła II po uprzednim dokonaniu na niej czynności obscenicznych (m.in. imitacja seksu oralnego), profanację symbolu religii katolickiej, tj. Krzyża Świętego oraz flagi państwa Watykan, połączonego unią personalną i funkcjonalną ze Stolicą Apostolską posiadającą umowę międzynarodową (konkordat) z Rzeczpospolitą Polską, a zważywszy na tradycje zarówno Kościoła Wschodniego jak i Zachodniego, dla katolików będącąca miejscem świętym.W dniu 18 lutego 2017 r. w Teatrze Powszechnym im. Zygmunta Hübnera w Warszawie miała miejsce premiera sztuki pt. „Klątwa”. Spektakl ten wystawiany jest do dnia dzisiejszego. Podczas spektaklu dochodzi do profanacji symbolu religii katolickiej tj. Krzyża Świętego poprzez używanie go do wykonywania czynności obscenicznych oraz ma miejsce scena, w czasie której zostaje powieszona na szubienicy figura symbolizująca Papieża Jana Pawła II po uprzednim wykorzystaniu tej figury do czynności obscenicznych. Aktorzy dokonujący tych czynności wykonują je dobrowolnie i bez przymusu, a sceny te znalazły się w sztuce za zgodą dyrektora i wicedyrektora Teatru Powszechnego, co potwierdza Paweł Sztarbowski w wywiadzie zamieszczonym na stronie weekend.gazeta.pl.

http://weekend.gazeta.pl/weekend/1,152121,21412104,sztarbowski-nasza-klatwa-nie-jest-przeciwko-religii-tylko.html
Fakt, iż osoby dokonujące na scenie w/w czynów mają świadomość ich obsceniczności i wykorzystania symboli religijnych w sposób stanowiący obrazę uczuć religijnych potwierdza informacja podana na stronie internetowej Teatru Powszechnego: „Spektakl przeznaczony tylko dla widzów dorosłych. Zawiera sceny odnoszące się do zachowań seksualnych i przemocy, a także tematyki religijnej, które pomimo ich satyrycznego charakteru mogą być uznane za kontrowersyjne.”
W dniu 22 lutego 2017 roku odbyła się w Teatrze Powszechnym dyskusja pt. „Zły dotyk władzy”, która została upubliczniona w Internecie.
https://www.youtube.com/watch?v=Ox14hDX9IMw
Według prof. Moniki Płatek, biorącej udział w tej dyskusji, zamieszczenie powyższej informacji na stronie Teatru Powszechnego ma być zabezpieczeniem przed prawnymi konsekwencjami naruszenia art. 196 kodeksu karnego penalizującego obrazę uczuć religijnych. Tym samym prof. Płatek przyznaje, że podczas spektaklu mają miejsce sceny, które same w sobie stanowią obrazę uczuć religijnych, a dyrekcja teatru zastosowała wybieg prawny mający na celu uniemożliwienie pociągnięcia do odpowiedzialności karnej osób, które z premedytacją dopuszczają się obrazy uczuć religijnych.
Powody, dla których podczas spektaklu „Klątwa” odgrywane są obsceniczne sceny obrażające uczucia religijne osób wyznania katolickiego, przedstawiono w dyskusji „Zły dotyk władzy”. Wynika z niej, że celem tych scen jest wywołanie negatywnych emocji widzów wobec księży jako funkcjonariuszy Kościoła Katolickiego będącego – według dyskutantów – instytucją o charakterze przestępczym. Celem spektaklu nie jest zatem wywołanie dyskusji lub nakłonienie do dialogu, ale napiętnowanie religii katolickiej jako religii celebrowanej przez instytucję zbrodniczą oraz nakłonienie widzów do przyjęcia tej wizji przy pomocy drastycznych scen obrażających uczucia religijne. Mamy zatem do czynienia z publicznym i świadomym działaniem, którego celem jest zdobycie zwolenników dla idei upowszechnianych przez twórców spektaklu, czyli przekonanie widzów, że religia katolicka jest źródłem działań o charakterze przestępczym i należy się jej pozbyć (scena ścinania Krzyża jest tego jaskrawym dowodem).
Twórcy i aktorzy występujący w spektaklu „Klątwa” zastosowali bardzo drastyczne środki przekazu mające na celu wzbudzenie u widzów nienawiści w stosunku do osób wyznania katolickiego. Ponieważ swoje działanie tłumaczą koniecznością zastosowania takich środków jako ekspresji artystycznej warto przytoczyć opinię osoby zawodowo uprawnionej do oceny takich środków. Osobą tą jest wybitny aktor, Jerzy Zelnik, który tak wypowiedział się po obejrzeniu „Klątwy”: „To nie jest sztuka. To jest manifestacja, powiedziałbym, pewien taki demonizm, danie sobie upusty, żeby wykrzyczeć jakąś swoją wściekłość. ”
https://www.youtube.com/watch?v=FFnxJCm7RNo
Należy podkreślić, że spektakl „Klątwa” nie jest pierwszym przedstawieniem wyreżyserowanym przez Olivera Frljića, w którym w sposób obsceniczny pokazuje się chrześcijaństwo jako religię, do której należy czuć nienawiść. W 2016 r. w Bydgoszczy wystawił on sztukę pt. „Wasza przemoc, nasza przemoc”, w której Chrystus w cierniowej koronie wisi na krzyżu zmontowanym z kanistrów na benzynę, po czym schodzi z krzyża, by zgwałcić muzułmankę w hidżabie. Mamy więc do czynienia z działaniem powtarzalnym, które nie ogranicza się do wyrażenia własnego, negatywnego zdania na dany temat, lecz w sposób uporczywy stygmatyzuje konkretną religię i dąży do wywołania uczucia nienawiści do jej wyznawców. Efektem tego działania niewątpliwie jest wywołanie wrogości prowadzącej do konfliktów między grupami ludności na tle religijnym. Do takich konfliktów dochodzi obecnie przed Teatrem Powszechnym i – co bardzo prawdopodobne – konflikt ten będzie się nasilał. Obowiązkiem demokratycznego państwa prawa jest przeciwdziałanie nawoływaniu do nienawiści na tle religijnym. Należy podkreślić, że art. 256 § 1 k.k. służy ochronie przyrodzonej godności człowieka oraz wynikających z niej praw i wolności i jest realizacją obowiązku Państwa Polskiego, wypływającego z art. 20 ust. 2 Międzynarodowego paktu praw osobistych i politycznych ONZ, zgodnie z którym „Popieranie w jakikolwiek sposób nienawiści narodowej, rasowej lub religijnej, stanowiące podżeganie do dyskryminacji, wrogości lub gwałtu, powinno być ustawowo zakazane”.
W związku z powyższym domagam się podjęcia stosownych środków przewidzianych przepisami kodeksu karn