„Nie bogactwo jest przyjacielem, ale przyjaciel bogactwem”- słowa te dają nam wiele do myślenia. Zapewne większość z Was z całym przekonaniem może stwierdzić, że bogactwo nie jest nic warte bez przyjaciół, a oni w życiu są prawdziwym skarbem dla człowieka.

Pieniądze częściowo mogą dać człowiekowi szczęście, ale trzeba pamiętać, że nie wszystko da się kupić. Marilyn Monroe powiedziała kiedyś: „Pieniądze szczęścia nie dają, dopiero zakupy”. Choć jest to dość dowcipne podejście do sprawy, zawiera dużo prawdy.

Same pieniądze nie dają nam szczęścia, ale mogą zrobić to rzeczy, które za nie kupimy. Bywa jednak, że nadmiar pieniędzy jest zgubny dla wielu ludzi. Uważają oni, że jeśli mają pieniądze, nic im więcej nie potrzeba.

Pieniądze marginalizują potrzebę kontaktów społecznych. Poprzez utożsamianiem pieniądza z władzą nad innymi, bogactwo materialne wpływa na stan emocjonalny i fizyczny człowieka. Pieniądze są substytutem akceptacji. Ich posiadanie wypełnia lukę braku relacji z innymi ludźmi.

Ludzie o wysokim statusie materialnym cierpią na depresję częściej, niż osoby biedniejsze. Prawdopodobnie przyczynia się do tego obawa przed utratą pieniędzy i związanym z tym spadkiem pozycji społecznej. Poza tym ludzie ubożsi łatwiej znoszą porażki i niepowodzenia.

Poniżej ciekawa opowieść o kanarku i kocie.

Przysłuchuje się kot kanarkowi
pięknie śpiewasz mój drogi!

czystość głosu i ta skala
Twój talent po prostu powala

lecz mało kto cieszyć się nim może,
bo jesteś w klatce mały tenorze

zostanę ptaszku Twym menadżerem
zrobisz w tym roku jeszcze karierę

młody kanarek pragnąc uznania
przystał od razu na kocie starania

dla kota śpiewał przez wiele lat
kot był dla niego jak dobry brat

dbali o siebie czerpiąc profity
każdy ich koncert był znakomity

kot pobudował sobie pałace
kanarek śpiewał za marną płacę

kot miał pieniądze kanarek sławę
fani kanarka dobrą zabawę

trwać jednak wiecznie sława nie może
szło kanarkowi śpiewanie gorzej

topniały wpływy do wspólnej kasy
przestały kochać kanarka masy

zaczęły się spory i ostre waśnie
tak to już bywa gdy sława gaśnie

kot podczas kłótni kanarka zjadł
taki był z niego kochany brat

I jaki morał z tego popłynie?

Kiedy rozkwita Twoja kariera
nawet we wrogu masz przyjaciela

kiedy się kończy czy też wygasa
liczy się żarcie lub tylko kasa.

Człowiekowi wpojono, że jego wartość i niezależność oparta jest nie na wiedzy, prawdzie i moralności, lecz na pieniądzu, który stał się ekwiwalentem braku mądrości, logiki, zasad.

Wszystko, czego pragniemy to pozycji budowanej w oparciu o wartości materialne płytkie, proste pozbawione ducha, zasad i wartości.

Budowanie jakichkolwiek wartości duchowych i socjalnych na mamonie opiera się na uspakajaniu własnej duszy za pomocą siły darowanego pieniądza. Pieniądz zastąpił moralność, potrzebę niesienia pomocy w oparciu o ludzkie odczucia.

Potrzebą bytu jest istnienie, potrzebą istnienia jest tworzenie poprzez zdobywanie mądrości w oparciu o moralność i etykę postępowania jednostki wobec jednostki i nie ma tu nigdzie mowy o mamonie, złocie i wartościowaniu. Według pierwotnych zasad moralnych zrozumiałych dla każdej istoty – życie jest wartością nadrzędną niepodlegająca dyskusji i wartościowaniu.

Jednak dzisiaj życie to kwestia inwestycji, religii, koloru skóry, sympatii, antypatii, wartościowania i negowania praw do istnienia. Budujemy kłamstwo i wartościujemy je jako takie, które może być akceptowalne, może być przemilczane lub takie, które tworzymy dla dobra jednostki i grupy. Taka jest mentalność ludzkiej egzystencji ujętej w jednym tylko słowie: głupota!

Pieniądz był i jest elementem za pomocą, którego człowiek niszczy człowieka i wiedzą o tym Ci, którzy ten pieniądz wynaleźli, wdrożyli i utrzymują przy życiu do momentu, kiedy spełniając swoje zadanie zniknie wraz z manipulacją.