W przypadku pęknięcia lub zsunięcia prezerwatywy należy przede wszystkim zachować spokój. Zaleca się przerwać odbywanie stosunku płciowego. Pęknięta prezerwatywa to nie tylko zwiększone ryzyka ciąży, ale także prawdopodobieństwo zakażenia chorobami wenerycznymi i patogenami wywołującymi infekcje intymne. W przypadku stosunku waginalnego warto rozważyć przyjęcie tabletki po.
Pęknięcie lub zsunięcie prezerwatywy
Na wstępie warto zaznaczyć, że pęknięta prezerwatywa to nie tylko większe ryzyko zajścia w ciążę, ale także prawdopodobieństwo przeniesienia pomiędzy partnerami chorób wenerycznych i patogenów odpowiedzialnych za infekcje intymne. Do zsunięcia prezerwatywy lub jej pęknięcia dojść może zarówno w czasie seksu waginalnego, jak i analnego. W tym drugim przypadku ryzyko można nawet ocenić na nieco większe ze względu na gorsze z przyczyn fizjologicznych nawilżenie.
Istotne znaczenie ma to czy w czasie penetracji pochwy doszło do wytrysku, choć należy wspomnieć, że stosunek w którym nie doszło do kontaktu nasienia z drogami rodnymi kobiety, także potencjalnie stanowi ryzyko zajścia w ciążę. Jest to wówczas stosunek przerywany. Ryzyko nieplanowanej ciąży wzrasta w tym przypadku, gdyż z cewki moczowej mężczyzny wydostaje się tak zwany preejakulat w którym bardzo często znajdują się dojrzałe, zdolne do zapłodnienia plemniki.
Pęknięta prezerwatywa – co robić?
Jeżeli w trakcie stosunku płciowego pęknie prezerwatywa, należy jak natychmiast przerwać zbliżenie. Zaleca się oddanie moczu, ma to na celu eliminację pozostałości nasienia partnera, które może być zlokalizowane w pobliżu cewki moczowej (jeżeli doszło do wytrysku).
Nie wskazane jest, aby dokonywać przemywania wnętrza pochwy przy użyciu substancji dezynfekujących. Zbyt intensywne i nieumiejętne wcieranie preparatów do dezynfekcji może tylko prowadzić do translokacji nasienia oraz bakterii chorobotwórczych znacznie głębiej, co naturalnie istotnie zwiększa ryzyko rozwoju chorób wenerycznych oraz nieplanowanej ciąży. Używanie wyżej wymienionych preparatów dodatkowo może zaburzać naturalną florę pochwy, która składa się z korzystnie działających bakterii. Pełnią one funkcję ochronną przed stanem zapalnym pochwy. Jeżeli używanie prezerwatywy to jedyna forma stosowanej antykoncepcji, to ze względu na podwyższone ryzyko ciąży zaleca się przyjęcie tzw. „tabletki po”.
Warto też wspomnieć, że fragmenty pękniętej, rozerwanej prezerwatywy mogą pozostać wewnątrz pochwy lub odbytu, wówczas może okazać się konieczna interwencja lekarska.
Tabletka po, gdy dojdzie do pęknięcia prezerwatywy
Tabletka po to w tym przypadku jedyna metoda antykoncepcji, która może uchronić przed niechcianą ciążą. W terminologii medycznej funkcjonuje również termin antykoncepcji postkoitalnej, co dosłownie należy tłumaczyć jako tabletka po stosunku. Zdecydowanie największą skuteczność omawianej metody antykoncepcji jest przyjęcie tabletki w ciągu 24 godzin od stosunku płciowego, aczkolwiek teoretycznie jest to czas 72 godzin. Na rynku farmaceutycznym dostępne są dwa typy tabletek „po”. Różnią się nie tylko wydzielaną substancją – levonorgestrel (syntetyczny progesteron) lub octan uliprystalu oraz czasem działania.
Jeżeli do 3 godzin od momentu przyjęcia tabletki po pojawią się wymioty należy przyjąć kolejną dawkę. Substancje uwalniane z opisywanej tabletki mają na celu spowodować zmiany w błonie śluzowej macicy, co w znacznym stopniu utrudnia proces implantacji, czyli zagnieżdżenia zarodka. Bardzo ważne są wymienione ramy czasowe, ponieważ nadmierne opóźnianie przyjęcia tabletki po nie będzie działać poronnie, ale podtrzymująco na ewentualną ciążę, z uwagi na uwalniany progesteron. Z kolei działanie tabletek zawierających jako główna substancja czynna octan uliprystalu, który zapobiega uwalnianiu komórki jajowej przez jajniki. Ma zdolność do łączenia się z receptorami, które w naturalnych warunkach są związane z progesteronem. Dochodzi do zahamowania owulacji.
Działania niepożądane po zastosowaniu tabletki po to przede wszystkim ból głowy, wymioty, biegunka, dolegliwości bólowe podbrzusza, acykliczne krwawienia. Tabletka „po” nie jest obojętna dla organizmu kobiety, wobec tego zaleca się zachowanie ostrożności w stosowaniu i właściwie ograniczenie wskazań do czterech podstawowych: gwałt, stosunek płciowy bez zabezpieczenia, pęknięta prezerwatywa czy błędne stosowanie tabletek antykoncepcyjnych.
W przypadku pęknięcia prezerwatywy w czasie kontaktu z przygodnym partnerem, niezwykle istotna jest kontrola stanu zdrowia po 14 dniach od stosunku płciowego. Są to standardowe badania pod kątem zakażeń przenoszonych drogą płciową, z których najbardziej niebezpieczne wydaje się zakażenie wirusem HIV.
Pęknięcie prezerwatywy podczas stosunku analnego
W przypadku pęknięcia prezerwatywy należy niezwłocznie przerwać odbywanie stosunku płciowego. Zaleca się intensywne parcie na stolec, aby usunąć jak największą ilość nasienia. Nie wolno przemywać wnętrza odbytu, ponieważ zbyt intensywne drażnienie może doprowadzić do przerwania ciągłości tkanek, co wiąże się z podwyższonym ryzykiem zachorowania na choroby przenoszone drogą płciową.
Podobnie jak w przypadku stosunku pochwowego należy po 14 dniach wykonać odpowiednie badania w kierunku chorób wenerycznych.
Pęknięcie prezerwatywy podczas stosunku oralnego
Podobnie jak opisywano wyżej w takiej sytuacji należy niezwłocznie przerwać odbywanie stosunku płciowego. Zaleca się wypłukanie ust wodą. Zabronione jest co najmniej godzinę po stosunku płciowym szczotkowanie zębów, z uwagi na możliwość wystąpienia podrażnienia i otarć, które stanowią doskonałe wrota do zakażenia.
Podobnie jak zostało podkreślone wyżej, po 14 dniach od odbycia stosunku płciowego należy wykonać niezbędne badania laboratoryjne w celu wychwycenia ewentualnego zakażenia patogenami odpowiedzialnymi za infekcje przenoszone drogą płciową (dotyczy to stosunków przygodnych).
Jak zapobiegać pęknięciu prezerwatywy?
Każda prezerwatywa powinna mieć odpowiednie atesty. Kondomy należy kupować jedynie w aptekach lub drogeriach. Ważne jest nie tylko to by przed użyciem prezerwatywy sprawdzić termin jej ważności, ale także przechowywać w miejscu chłodnym i bez dostępu światła słonecznego.
Aby zmniejszyć do minimum ryzyko pęknięcia prezerwatywy:
- należy sprawdzić czy opakowanie z prezerwatywą jest szczelne (poprzez delikatny ucisk foliowego opakowania);
- należy zakładać kondom na członka, który znajduje się w pełnym wzwodzie;
- w czasie nakładania prezerwatywy koniecznie trzeba uważać by nie uszkodzić jej zębami, biżuterią, paznokciem;
- do nawilżania pochwy nie wolno używać preparatów, które nie są do tego przeznaczone (zazwyczaj jedynymi bezpiecznymi środkami są lubrykanty na bazie wody);
- w przypadku suchości pochwy należy użyć środka nawilżającego z atestem;
- przy stosunkach analnych zawsze stosować nawilżenie,
- unikać gwałtownych ruchów frykcyjnych.
Autor: lek. Agnieszka Żalińska
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz