Bajka dla dorosłych

Leżeli przytuleni na plaży a afrykańskie słońce mocno dawało o sobie znać. Masował jej ciało na zmianę z morskim przypływem i delikatnie całował szyję. Zamknęła oczy, poddała się temu boskiemu odczuciu i tylko jakaś natrętna myśl nie pozwalała do końca się zrelaksować. Na pewno jak otworze oczy to wszystko zniknie, wiec jeszcze chwilę  pozostanę w tym błogim stanie - myślała. Lekkie kąsanie w ucho i szept - może byśmy się pokochali? przywróciło  rzeczywistość.

Więc to się dzieje naprawdę! Powoli spojrzała w wielkie brązowe oczy, piękną młodą twarz i bez emocji odpowiedziała - nie. Nie wracał  do tematu, dalej masował szyję i całował opalone plecy. Błogi nastrój powrócił i myśli dalej zaczęły krążyć wokół tego co się teraz działo.
Nie oczekiwała już niczego od życia, żyła bo żyła, lata świetności już dawno miała za sobą. Dzieci poszły w swoją stronę, mąż był ale fizycznie, emocjonalnie dawno przestał dla niej istnieć. Każde żyło swoim życiem. Przyjechała wypocząć, gdyż przez ostatnie lata Los jej nie rozpieszczał, musiała przemyśleć wiele spraw i zadecydować co zrobić ze sobą dalej?
Była na tzw. życiowym zakręcie, za stara aby zaczynać cokolwiek od nowa i chyba w jej odczuciu zbyt młoda by w tym wszystkim tkwić. Jednego była pewna, wyjechać daleko i spojrzeć na wszystko obiektywnie z perspektywy czasu.
On, pojawił się zaraz drugiego dnia jej pobytu. Szedł z kolegą i uśmiechnął się. Wtedy zobaczyła go po raz pierwszy. Wieczorem, gdy siedziała w barze zapytał - czy może się dosiąść? Tak zaczęła się ich znajomość. Był Izraelczykiem i był bardzo młody. Tak dobrze im się rozmawiało i pojawiał się zawsze tam, gdzie była ona. Pierwsza myśl jaka jej przyszła do głowy to - żigolak! Zapewne szuka towarzystwa starszych kobiet w roli sponsora oczywiście! Jednak bardzo szybko ta teza została obalona. Był zawodowym fotografem i czego jak czego, ale kasy mu nie brakowało, co też pokazywał przy każdej możliwej okazji.

Śniła więc swoją bajkę i była wdzięczna Losowi za to co teraz jej dał.

Kiedy chodzili po plaży szukał jej ręki a ona czuła się jak przestępca. Miała wrażenie, ze każdy się patrzy i jej już nie przystoi takie zachowanie. Dużo lepiej się czuła pod osłoną nocy, kiedy razem wirowali na parkiecie, wtedy różnica wieku już jej nie przeszkadzała. Robił jej setki zdjęć, nie chciała pozować wiec robił takie zdjęcia niespodzianki i cieszył się jak dziecko kiedy jej pokazywał.

Kiedy tamtego dnia odmówiła seksu, myślała, że sytuacja stała się klarowna i na pewno zwróci swoje zainteresowanie na kogoś zbliżonego wiekiem. Nic jednak takiego nie nastąpiło, ciągle był przy niej i ją adorował. Oswoiła się z sytuacją, nie miała już poczucia winy i nawet bardzo jej się to wszystko podobało.

Nawet nie śmiała przypuszczać, kiedy 8 lat temu będąc nad innym morzem (a inny chłopak całował jej oczy i włosy), pijąc szampana i patrząc w gwiazdy, że jeszcze kiedykolwiek poczuje się jak księżniczka. Przecież takie sytuacje zarezerwowane są dla filmów, romansideł i ludzi młodych, ona już kiedyś miała swoje przysłowiowe pięć minut i  co najważniejsze dawno wyrosła z bajek.

Nosił ją po plaży na rękach, widziała jak inne kobiety  patrzyły z nieukrywaną zazdrością, ale On był tylko jej i tylko dla niej.  Targała jego długie włosy, aby się upewnić czy to się dzieje naprawdę, a on mówił, że mógłby już tak do końca życia tutaj pozostać.

Jakże była wdzięczna Losowi za te chwile szczęścia i wiedziała, ze większość młodych dziewczyn może pomarzyć o tym, co ona ma teraz jako kobieta dojrzała. Nie myślała co będzie dalej liczyło się -DZIŚ!

Przypomniała sobie czytane bardzo dawno romanse i to uczucie zazdrości, ze ktoś ma szczęście i miłość, a teraz ona była jakąś częścią dawno czytanej książki i mogła co najważniejsze pławić się w uczuciu.

Pożegnanie było długie i namiętne, wiedziała, ze widzi go po raz ostatni, ale teraz nawet nie chciała o tym myśleć. Słuchała zapewnień o spotkaniu i.... chciała w nie wierzyć.

Czas nieubłaganie zrobił swoje, miłe wspomnienia pozostały w zakamarkach duszy i żyła prozą życia dalej, aż....do obecnego wyjazdu. Jak na ironie losu ona miała teraz więcej lat, a adorator jeszcze mniej od tamtego;)

Nie chciała otwierać oczu, aby sen się nie zakończył, myślała, że Los z niej drwi i na pewno zaraz wystawi rachunek za swoja pomyłkę. Nic takiego jednak nie następowało i chłonęła całą sobą każdy  darowany im wspólny dzień. W ciągu dnia chodzili na wycieczki i spacery, wieczorami na dyskoteki i lokalne występy.

Tak minęły dwa tygodnie, dla niej jakby dwa lata najpiękniejsze w życiu!

Wyjazd miał dzień wcześniej, siedzieli przytulenie nie mówiąc ani słowa, kiedy podjechał autokar - płakał, nie pozwolił, aby go odprowadzić. Odszedł, nie oglądając się za siebie.....

Kolejne pożegnanie w jej życiu; myślała, że z wiekiem nie boli, że człowiek się uodparnia, że uczucie tak późno nie ma prawa być. Jednak ta cała wiedza na nic się przydała, kiedy serce trzepotało jak ptak uwięziony, ignorując metrykę a nostalgia za czymś co uleciało bezpowrotnie nie dawała poczucia sensu istnienia.

Tłumaczyła sobie; nie chciałam, nie oczekiwałam, wiec po co została mi dana nadzieja?- aby zobaczyć, ze można żyć inaczej, że nigdy nie jest za późno!

Gdy wróciła do domu.... wiadomość już na nią czekała, więc bajka może trwać dalej......                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                     

Tylko dla dorosłych                                          

                                                                                                                                                                               Był po­nie­działek wieczór. Zmęcze­nie po całych świętach da­wało we zna­ki nam oboj­gu. Je­dyne, o czym marzy­liśmy, to od­poczy­nek od te­go całego „obżar­stwa” i ludzi. Nies­te­ty, na­dal sie­dzieliśmy na spot­ka­niu rodzin­nym z w pełni zas­ta­wionym stołem. Oczy­wiście i al­ko­holem. Jak byłam mała kochałam święta. Bożego Na­rodze­nia , jak i również Wiel­ka­noc­ne. Te­raz ich nie cier­pię. Może dla­tego, że al­ko­hol jest głównym ,,pro­duk­tem" ta­kich przyjęć. Może dla­tego , że przez os­tatnie la­ta nie spędzałam ich ze swoją rodziną… a może wpływa na to coś in­ne­go. 

Wra­cając do główne­go te­matu… Wyszliśmy wcześniej z im­pre­zy… Mieliśmy jechać na noc do mnie , a dro­ga trwa pół godzi­ny. Po kil­ku dniach ab­sty­nen­cji od sek­su w połącze­niu z dwo­ma drin­ka­mi mo­ja „chęć " po­woli rosła. Alan z rac­ji te­go , że pro­wadził nie pił na im­pre­zie , więc ku­piliśmy jeszcze wi­no po drodze. W końcu do­jecha­liśmy do do­mu i można było „ od­sapnąć” od jedze­nia i ofic­jalnych ciuchów. Z kieliszka­mi w rękach zaczęliśmy oglądać film… Oczy­wiście ja gdzieś w połowie już za­sypiałam, ale wyt­rwałam do końca. Po­tem szyb­ki prysznic i do łóżeczka… 
Czys­ta, miękka pościel, coś co kocham… Alan wrócił spod pryszni­ca… i ten nieziem­ski za­pach…Nie można się oder­wać. Przy tym do­tyk Je­go ciała, ni­by zwykłe przy­tule­nie , a jakże przy­jem­ne. Po­całunek na dob­ra­noc… Ale…
Nie mogłam przes­tać Go całować. Ta roz­kosz roz­le­wała się po całym moim ciele. Hor­mo­ny zaczęły moc­no bu­zować. Obo­je wie­dzieliśmy, że prag­niemy siebie. Właśnie te­raz. Sunęłam ręką po je­go włosach, szyi, brzuchu, biod­rach , udach, zbliżając się do oko­lic in­tymnych… A On, prawą ręką na której leżałam, gładził mo­je ple­cy, drugą zaś sięgnął moich pier­si.
W końcu dot­knęłam Je­go pe­nisa. Był nab­rzmiały z pożąda­nia. Tak bar­dzo pa­sował do mo­jej ręki, z każdym jej ruchem, on drgał i próbo­wał się uwol­nić z bieliz­ny. 
Usiadłam , po­woli i zmysłowo zdjęłam moją opi­nającą się koszulę nocną. Już miałam na so­bie tyl­ko strin­gi . Pochy­liłam się nad Ala­nem i le­ciut­ko po­całowałam w us­ta. Widziałam jak bar­dzo chce się na mnie rzu­cić i wejść we mnie. Jed­nak widział , że dziś ja pragnę po­woli, więc się nie spie­szył.
Od­su­wając swo­je us­ta od Je­go ust zaczęłam całować je­go ucho, szyję, zniżając się w dół i w dół.

Błądząc tak us­ta­mi po je­go ciele nat­ra­fiłam w końcu na&nb sp;te sza­re bok­serki, które ma na so­bie.. Na war­gach czułam je­go pe­nisa. Zdjęłam więc bieliznę i wzięłam go do ust. Czułam , jak Ala­nowi przy­jem­nie. Tak bar­dzo mnie to cie­szyło i jed­nocześnie mnie sa­mej spra­wiało wielką ra­dość. Prze­suwając us­ta w dół i w górę mnie sa­mej ro­biło się mok­ro, tam na do­le.. Wy­ciągnęłam pe­nisa i po­lizałam go języ­kiem z każdej stro­ny. Nie mogłam już wyt­rzy­mać. Tak bar­dzo Chciałam go poczuć w so­bie. Alan jed­nak na to nie poz­wo­lił. Prze­sunął mną tak , że leżałam na ple­cach… I on dał mi tą samą roz­kosz , którą ja je­mu przed chwilą. Języ­kiem ma­new­ro­wał między moimi uda­mi. Ja­każ roz­kosz… Co za przy­jem­ność…! Nie mogłam już wyt­rzy­mać z pożąda­nia… Pod­ciągnęłam Ala­na do góry , nasze twarze były te­raz na tym sa­mym po­ziomie, nasze oczy wpat­rujące się w siebie… i wszedł we mnie.. głębo­ko i moc­no. Płonęłam… Aż doszłam.Po­woli przyśpie­szał ..i szyb­ciej i moc­niej..tak bar­dzo czułam go w so­bie, nie ma lep­sze­go uczu­cia niż to.. Czułam , że kończy.. Doszedł a ja ra­zem z nim…

I leżeliśmy wyczer­pa­ni, nadzy i szczęśli­wi.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                           BAJKI Z MORAŁEM DLA DOROSŁYCH

 

To tak a propos tego o ptaku i myszy wcześnie- może pozbierac w jednym miejscu takie opowiastki?
Ode mnie dwie:

1. O turystkach i lwie.
Szły trzy dziewczyny przez pustynię aż natknęły się na lwa. Głodny lew zaryczał i dziewczyny- w nogi. Lew za nimi. Przebiegły kawałek drogi, już traciły siły, gdy zauważyły nisko zwisającą gałąź. Podskoczyły i wszystkie trzy złapały się i zawisły tak, że lew nie mógł dosiegnąć. Głodny lew jednak nie zrezygnował, połozył sie pod drzewem i czekał. Po pewnym czasie rece osłabły pierwszej dziewczynie- puściła gałąź i skończyła w paszczy lwa. "Nadal jestem głodny"- pomyslał lew i ponownie połozył sie pod drzewem. Po pewnym czasie spotkała go nagroda w postaci drugiej panienki. "Właściwie jestem juz nasycony, ale kto wie kiedy będzie następna taka okazja"- pomyslał lew i nie odszedł spod drzewa. Ostatnia dziewczyna broniła się długo, ale i ona wreszcie musiała puścić się gałęzi i spadła wprost w łapy lwa...
Morał: Jak poczekasz wystarczajaco długo, to każda się puści!

2. O Czerwonym Kapturku.
Czerwony Kapturek pobrudził swoją ulubioną czapeczkę i idąc do chorej babci ubrał się w komplet zielony.
-Mam cię Czerwony Kapturku i teraz cie zjem- wyskoczył zza krzaka nieświadomy tego wilk.
-Ale ja nie jestem Czerwony Kapturek. Ja jestem Zielony Kapturek- odpowiedziało rezolutne dziewczę. I wilk odszedł jak niepyszny.
Następnego dnia wilk wyskoczywszy zza krzaka warknął:
-Dzis cię zjem Zielony Kapturku!!!
Ale dziewczyna odpowiedziała:
-Ale ja dziś nie jestem Zielonym Kapturkiem- dziś jestem Niebieskim Kapturkiem...
Po kilku takich wpadkach wkurzony wilk pewnego dnia wyskoczył z kryjówki i z okrzykiem:
-Mam cie Bylejaki Kapturku!!!- pożarł dziewczę...

Morał: Żaden kapturek nie daje pełni bezpieczeństwa!                                                                                                                                                                                                                                                                                                       Bajka o dwóch robaczkach
Są na świecie robaczki długie i są na świecie robaczki krótkie. Pewien robaczek długi mieszkał z pewnym robaczkiem krótkim. Łatwo ich było rozpoznać, ponieważ robaczek długi był dłuższy od krótszego, a robaczek krótki był robaczkiem krótszym od długiego.
Robaczek długi ma lepiej niż krótki, bo może stawiać duże kroki, może spoglądać z wyższej wysokości, może więcej zjeść.
Robaczek krótki ma lepiej niż długi, bo może spać w krótszym łóżku, może nosić krótkie rękawki, może łatwiej się schować.
Razem ciężko się żyło robaczkom, bo to, co lubił robaczek długi nie podobało się robaczkowi krótkiemu. A to, co lubił robaczek krótki nie podobało się robaczkowi długiemu. Wszystko wskazywało na to, że nasze robaczki długo razem nie pomieszkają. Wtedy robaczki postanowiły znaleźć coś, co będą równie dobrze robić.
Zaczęli się zatem zastanawiać, zastanawiać i po pewnym czasie, ani długim ani krótkim, wymyślili, że oboje bardzo lubią tańczyć. Po pierwszych próbach szybko okazało się, że tworzą doskonały zespół. Na każdy duży krok długiego robaczka przypadały dwa małe kroki krótkiego robaczka. Doskonale tańczyli w rytmie: „szybki - szybki - wolny, szybki - szybki - wolny, szybki - szybki - wolny”. Oczywiście robaczek krótki robił kroki w rytmie „szybki, szybki” robaczek długi robił kroki w rytmie „wolny”. Tańczyli równo, z dużym poczuciem rytmu. Po pewnym czasie okazało się, że są najlepsi, czego dowodem były liczne nagrody zdobywane na konkursach tanecznych.
Zachęcone tym sukcesem robaczki szukały kolejnych rzeczy, które lubiły robić. Zaczęli się zatem zastanawiać, zastanawiać i po pewnym czasie, ani długim ani krótkim, wymyślili, że oboje bardzo lubią śpiewać.
Po pierwszych próbach szybko okazało się, że tworzą doskonały zespół. Długi robaczek śpiewał nuty wysokie, krótki robaczek śpiewał nuty niskie. Śpiewali wspaniałe pieśni na dwa głosy. Po pewnym czasie okazało się, że są najlepsi, czego dowodem były liczne koncerty, na które ich zapraszano.
W ten sposób tak różni stali się tak zgodni.
A czy ty masz pomysł na ich wspólne zabawy? Pomyśl - najlepiej nie za długo, nie za krótko - co jeszcze robaczek dłuższy może robić z robaczkiem krótszym?