Tak będzie wyglądał APOKALIPSA! "Ludzie z bólu gryźli języki"

                Jest to 16 rozdział Apokalipsy św. Jana:

Potem posłyszałem donośny głos ze świątyni, mówiący do siedmiu aniołów:
"Idźcie, a wylejcie siedem czasz gniewu Boga na ziemię!"
I poszedł pierwszy,
i wylał swą czaszę na ziemię.
A wrzód złośliwy, bolesny, wystąpił na ludziach,
co mają znamię Bestii,
i na tych, co wielbią jej obraz. 

A drugi wylał swą czaszę na morze.                                                                          I stało się ono krwią jakby zmarłego, 
i każda z istot żywych poniosła śmierć - 
te, które są w morzu. 
A trzeci wylał swą czaszę na rzeki i źródła wód: 
i stały się krwią. 
I usłyszałem anioła wód, mówiącego: 
"Ty jesteś sprawiedliwy, 
Który jesteś, Który byłeś, 
o Święty, 
że tak osądziłeś. 
Ponieważ wylali krew świętych i proroków, 
krew również pić im dałeś. 
Godni są tego!" 
I usłyszałem, jak mówił ołtarz: 
"Tak, Panie, Boże wszechwładny,                                                                             prawdziwe są Twoje wyroki i sprawiedliwe". 
A czwarty wylał swą czaszę na słońce: 
i dano mu władzę dotknąć ogniem ludzi. 
I ludzie zostali dotknięci wielkim upałem, 
i bluźnili imieniu Boga, który ma moc nad tymi plagami, 
a nie nawrócili się, by oddać Mu chwałę. 
A piąty wylał swą czaszę na tron Bestii: 
i w jej królestwie nastały ciemności, 
a ludzie z bólu gryźli języki 
i Bogu nieba bluźnili za bóle swoje i wrzody, 
ale od czynów swoich się nie odwrócili. 
A szósty wylał swą czaszę na rzekę wielką, na Eufrat. 
A wyschła jej woda, 
by dla królów ze wschodu słońca droga stanęła otworem. 
I ujrzałem wychodzące z paszczy Smoka i z paszczy Bestii, 
i z ust Fałszywego Proroka 
trzy duchy nieczyste jakby ropuchy;                                                                       a są to duchy czyniące znaki - demony, 
które wychodzą ku królom całej zamieszkanej ziemi, 
by ich zgromadzić na wojnę w wielkim dniu wszechmogącego Boga. 
<Oto przyjdę jak złodziej: 
Błogosławiony, który czuwa 
i strzeże swych szat, 
by nago nie chodzić i by sromoty jego nie widziano>. 
I zgromadziły ich na miejsce, zwane po hebrajsku Har-Magedon. 
Siódmy wylał swą czaszę w powietrze: 
a ze świątyni od tronu dobył się donośny głos mówiący: 
"Stało się!" 
I nastąpiły błyskawice i głosy, i gromy, 
i nastąpiło wielkie trzęsienie ziemi, 
jakiego nie było, odkąd jest człowiek na ziemi :                                                     A wielkie miasto rozpadło się na trzy części 
i miasta pogan runęły. 
I wspomniał Bóg na Wielki Babilon, 
by mu dać kielich wina - gniewu zapalczywości swej. 
I pierzchła każda wyspa, i gór już nie znaleziono. 
I grad ogromny o wadze jakby talentu spadł z nieba na ludzi. 
A ludzie Bogu bluźnili za plagę gradu, 
bo plaga jego jest bardzo wielka .