Dlaczego Norwegia nie jest członkiem Unii Europejskiej?
Mimo że Norwegia jest częścią starego kontynentu, państwo to nie jest członkiem UE. Czy wiesz dlaczego?
Odpowiedź na to pytanie jest bardzo prosta. Obywatele Norwegii sprzeciwili się przystąpieniu do Unii Europejskiej. Jeżeli jakieś państwo chce stać się członkiem UE, to jego obywatele muszą wyrazić na to zgodę w referendum. W Norwegii referendum w sprawie członkostwa w UE było organizowane dwukrotnie. Za każdym razem członkostwo zostało odrzucone niewielką przewagą głosów przeciwnych tej idei. W 1972 r. 46,5% obywateli głosowało „za“, a 53,5% – „przeciw“. W 1994 r. 47,8% obywateli powiedziało „tak“, a 52,2% – „nie“. Ponadto, z ostatnich badań wynika, że Norwegowie stają się coraz bardziej sceptyczni względem UE. Jakie są powody tego sceptycyzmu?
Po pierwsze, Norwegowie są bardzo wrażliwi w kwestii niepodległości. Jak już kiedyś pisaliśmy, suwerenna Norwegia jest dosyć młodym państwem. Przez kilka wieków była zależna od Danii wskutek unii kalmarskiej (1397-1814), a następnie w 1814 r. weszła w prawie 100-letnią unię personalną ze Szwecją. Dopiero w 1905 r. Norwegia ogłosiła całkowitą niepodległość. Ponadto podczas II wojny światowej Norwegia była okupowana przez Niemcy. Dlatego patriotyczni Norwegowie nie chcą dziś dołączyć do UE.
Inną przyczyną, dla której Norwegowie odrzucili członkostwo w Unii są powody ekonomiczne. W 1969 r. na dnie Morza Północnego odkryto bogate złoża ropy naftowej i gazu ziemnego, dzięki czemu Norwegia stała się bardzo zamożnym krajem. W związku z tym nie potrzebuje wsparcia finansowego Unii Europejskiej.
Jeszcze inną przyczyną jest kontyngent rybołówstwa. Rybołówstwo jest bardzo ważną częścią gospodarki Norwegii, drugą zaraz po wydobyciu ropy naftowej. Po wstąpieniu do UE Norwegia musiałaby wprowadzić ograniczenia połowów, które miałyby negatywny wpływ na gospodarkę kraju. Niezależność od Unii pozwala Norwegii samodzielnie kontrolować ilość złowionych ryb, a także wysokość ceł i innych opłat.
Norwegia jest częścią Europy i królestwo to można odwiedzić bez wizy oraz legalnie mieszkać tam i pracować.
Stosunki między Unią Europejską i Norwegią są ścisłe, ale państwo nie jest częścią wspólnoty unijnej. Głównym powodem jest brak korzyści ekonomicznych dla królestwa. Norweska gospodarka jest silna, a bezrobocie niskie – w przypadku przystąpienia do UE rachunek zysków i strat byłby dla Norwegii niekorzystny.
Jak myślisz, czy Norwegia postępuje słusznie?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz